(ตอนที่สาม)
ภายหลังจากพินิจพิเคราะห์เรื่องราว
ประกอบกับพยานหลักฐานทั้งหมดของคู่ความทั้งสองฝ่าย
ตลอดจนแนวทางคำพิพากษาในอดีตที่ผ่านมาแล้ว ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า อุบัติเหตุมิได้หมายความถึง
การที่สภาพร่างกายมีความอ่อนแอ หรือเสื่อมโทรมจากโรคภัย ซึ่งเกิดจากเหตุการณ์ตามปกติทั่วไป
ด้วยเหตุนี้ การประกันภัยอุบัติเหตุส่วนบุคคลจึงแตกต่างจากการประกันชีวิต
หรือการประกันภัยสุขภาพ ดังนั้น ในการตีความจำต้องยึดถือตามเจตนารมณ์ดังกล่าวด้วย มิฉะนั้นแล้ว
กรมธรรม์ประกันภัยอุบัติเหตุส่วนบุคคลจะกลายเป็นกรมธรรม์ประกันภัยสุขภาพแบบรวมความคุ้มครองทุกอย่างไป
(Comprehensive Health Insurance Policy) ซึ่งไม่สอดคล้องกับเบี้ยประกันภัยที่ค่อนข้างต่ำเช่นนั้น
คำว่า “อุบัติเหตุ” อันมีความหมายถึง
สิ่งเลวร้ายที่มิได้คาดหวังเอาไว้ หรือการกระทำที่มิได้ให้ผลตามที่มุ่งหวังนั้น จึงไม่ได้หมายถึงการได้รับเชื้อโรคตามปกติทั่วไป
ด้วยเหตุนี้ ถ้าการยินยอมให้ภาวะ/โรคประสาทไขสันหลังอักเสบ (Transeverse Myletisis (TM)) จากการมีเพศสัมพันธ์ที่ปราศจากการป้องกัน ให้ตกอยู่ในความหมายของอุบัติเหตุด้วย
ก็เสมือนเปิดช่องให้ผลสืบเนื่องที่ติดตามมาตามปกติจากการแพร่กระจายของเชื้อโรคผ่านการไอ
การจาม หรือการสัมผัสเข้ามาได้เช่นกัน โดยไม่ใส่ใจถึงอุบัติเหตุ หรือความบาดเจ็บทางร่างกายที่เกี่ยวข้องใด
ๆ เลย
แต่หากเหตุการณ์มีต้นเหตุที่เกิดจากอุบัติเหตุขึ้นมาก่อน
แล้วค่อยเกิดการติดเชื้อโรคตามมา
แม้การติดเชื้อโรคนั้นจะเกิดขึ้นตามปกติทั่วไปก็ตาม ก็ยังถือเป็นอุบัติเหตุอยู่
อย่างไรก็ตาม ผลการติดเชื้อโรคดังกล่าวของผู้เอาประกันภัยนี้มิได้ทำให้เขาไม่สามารถเรียกร้องเงินชดเชยได้
แต่ประเด็นอยู่ที่เขาได้รับเชื้อโรคมาจากเหตุการณ์ตามปกติหรือเปล่า?
ศาลฎีกาไม่เห็นด้วยกับคำวินิจฉัยของศาลอุทธรณ์ที่อ้างอิงคดีเรื่องยุงกัด
(Kolbuc) เนื่องด้วยการวิเคราะห์เพียงผู้เอาประกันภัยติดเชื้อโรคโดยที่ตนเองไม่ได้คาดหวัง จากปัจจัยภายนอกนั้น
ยังไม่เป็นการเพียงพอ การแพร่กระจายของเชื้อโรคโดยมีสัตว์เป็นพาหะนั้น
ไม่อาจพูดได้ว่า ถือเป็นอุบัติเหตุ จำต้องพิจารณาภาพเหตุการณ์โดยรวมทั้งหมดประกอบเสียก่อน
ด้วยเหตุผลดังกล่าว การติดเชื้อโรคผ่านการมีทางเพศสัมพันธ์ตามปกติทั่วไป
จึงยังไม่อาจถือเป็นอุบัติเหตุขึ้นมาได้ แต่ถ้าเกิดจากเหตุการณ์ที่ผิดปกติ เป็นต้นว่า
การข่มขืน หรือการรักษาทางแพทย์ที่ผิดปกติ อาจถือเป็นอุบัติเหตุก็ได้
ศาลฎีกาได้กลับคำวินิจฉัยของศาลอุทธรณ์ โดยตัดสินให้บริษัทประกันภัยรายนี้ไม่มีความรับผิดตามกรมธรรม์ประกันภัยอุบัติเหตุส่วนบุคคลฉบับนี้
คุณมีความคิดเห็นอย่างไรกับคำพิพากษาของศาลฎีกาในคดีนี้?
ข้อสรุป
สิ่งที่น่าสังเกต คือ คำวินิจฉัยขององค์คณะศาลฎีกานี้ไม่เป็นเอกฉันท์
ฉะนั้น ในแต่ละคำวินิจฉัย แต่ละคดีจึงขึ้นอยู่กับข้อความจริง และประเด็นข้อต่อสู้ของแต่คดีเป็นสำคัญ
การอ้างอิงคำพิพากษาศาลจึงอาศัยเพียงเป็นแนวทางเท่านั้น ขอให้ทุกท่านโปรดใช้วิจารณญาณ
การจำแนกเรื่อง “การได้รับเชื้อโรค” กับ
“การติดเชื้อโรค”
ก็คล้ายกับการค้นหาความแตกต่างระหว่างการประกันภัยอุบัติเหตุส่วนบุคคลกับการประกันภัยสุขภาพ
ซึ่งยังคงต้องเป็นที่ถกเถียงกันต่อไปโดยไม่สามารถขีดเส้นแบ่งได้อย่างชัดเจน
การถูกยุงกัด แล้วติดเชื้อโรค แตกต่างเช่นไรกับการถูกสุนัขกัด
แล้วติดเชื้อโรคพิษสุนัขบ้า?
อย่างไรก็ดี
ขอให้ทุกท่านมีความรักที่สุขสันต์ในวันวาเลนไทน์ครับ
ไหน ๆ
พูดถึงเรื่องการประกันภัยอุบัติเหตุส่วนบุคคลไปหลายเรื่องแล้ว
ขอทิ้งท้ายอีกสักเรื่องก็แล้วกันในคราวต่อไป
คุณคิดว่า การกินยาเกินขนาดจนเสียชีวิต
เป็นอุบัติเหตุหรือเปล่าครับ?
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น