เรื่องที่ 23 : ความเสียหายที่ติดตามมา (Ensuing Loss) ชัดเจน หรือยังสับสนกันอยู่

(ตอนที่สอง)

ความเสียหายที่ติดตามมา (Ensuing Loss) ดังที่ยกตัวอย่างทั้งสองกรณีนั้น ประเด็นปัญหาข้อพิพาทส่วนใหญ่ที่เกิดขึ้น มักจะเกิดในกรณีแรกมากกว่าในกรณีหลัง 

งั้นเรามาคุยกันถึงกรณีหลังกันก่อน การที่ภัยที่คุ้มครองเกิดก่อน แล้วส่งผลทำให้เกิดภัยที่ยกเว้นตามมานั้น ดังตัวอย่าง อาจถูกทักท้วงได้ คำว่า “อุบัติเหตุ” ที่กรมธรรม์ประกันภัยจะให้ความคุ้มครองต้องเกิดโดยฉับพลันเท่านั้น แต่การเกิดราที่ติดตามมา ไม่เห็นจะเกิดขึ้นโดยฉับพลัน เพราะกว่าเชื้อราจะพัฒนาตัวมันเองได้ จำต้องใช้เวลาพอสมควร มันน่าจะเป็นเหตุการณ์ที่ขาดตอนไปแล้วหรือเปล่า ถ้ามองว่า ถ้าไม่มีน้ำที่ก่อให้เกิดความชื้น เชื้อราก็ไม่น่าจะเกิดขึ้นได้ ฉะนั้น การเกิดราจึงเป็นผลโดยตรงจากความเสียหายเนื่องจากน้ำนั่นเอง เพียงแต่อาจใช้เวลาในการพัฒนาตนเองบ้างกว่าจะมองเห็นได้ด้วยสายตา ซึ่งเป็นเหตุที่ต่อเนื่องโดยไม่ขาดตอน เหมือนอย่างที่ผมเคยโดนคำถามว่า ความเสียหายเนื่องจากน้ำถือเป็นอุบัติเหตุนั้น พิจารณาจากน้ำหยดแรก หรือน้ำหยดสุดท้ายที่รวมตัวสะสมกันมากแล้ว หรือกรณีน้ำท่วมจากเหตุฝนตกหนัก จะนับตั้งแต่น้ำฝนเม็ดแรก หรือน้ำฝนที่สะสมกันอยู่บนพื้นจนเป็นมวลน้ำแล้ว หรือกระทั่งเหตุไฟไหม้ กว่าจะลุกไหม้ขึ้นมาได้ จะต้องอาศัยการสะสมความร้อนจนถึงจุดวาปไฟก่อน ทั้งหมดนี้ เราคงพอสังเกตุได้ว่า มันเป็นเหตุการณ์ที่ต่อเนื่องกันจนก่อให้เกิดความเสียหายขึ้นมาได้ แน่นอนว่า น้ำหยดแรก หรือความร้อนที่เพิ่มสูงขึ้นนั้น อาจจะยังไม่สามารถสร้างความเสียหายขึ้นมาได้อย่างทันทีทันควัน 

ดังนั้น จึงเกิดทฤษฏีการตีความว่า เราจะยึดวันที่เกิดเหตุ หรือวันที่เสียหายเป็นเกณฑ์ เพราะทั้งสองวันอาจไม่ใช่เป็นวันเวลาเดียวกันก็ได้ ถ้าแตกต่างกัน

ก) หากวันที่เกิดเหตุอยู่ในระยะเวลาเอาประกันภัย แต่วันที่เสียหาย 

    เกิดขึ้นหลังจากสิ้นสุดระยะเวลาเอาประกันภัยไปแล้ว หรือ

ข) ถ้าวันที่เกิดเหตุเกิดขึ้นมาก่อนระยะเวลาเอาประกันภัย แต่วันที่เสีย

    หายอยู่ในระยะเวลาเอาประกันภัยพอดี    

เราจะยึดถือวันใดเป็นเกณฑ์ เรื่องนี้เป็นเรื่องชวนคิด และเป็นปัญหามากพอสมควร โดยเฉพาะกับการประกันภัยที่ให้ความคุ้มครองถึงชีวิตร่างกาย กับความรับผิดตามกฎหมาย แล้วจะนำมาให้คุยให้ฟังภายหลังครับ

สำหรับการประกันภัยทรัพย์สินแล้ว ผมขออ้างอิงถึงประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 869 ที่ให้ความหมายว่า “วินาศภัย” หมายความรวมถึงความเสียหายซึ่งประเมินเป็นเงินได้ ประกอบกับมาตรา 882 ที่กำหนดอายุความฟ้องร้องไว้สองปีนับแต่วันวินาศภัย ซึ่งก็คือ วันที่เสียหายนั่นเองครับ

คราวหน้า เราจะเข้าสู่ประเด็นปัญหาในกรณีแรกของความเสียหายที่ติดตามมา (Ensuing Loss) กันครับ