(ตอนที่หนึ่ง)
ไม่ได้จะมาเล่าเรื่องไททานิคนะครับ
แต่จะมาเล่าเรื่องหมอสามคนที่เป็นเพื่อนรักกัน ซึ่งได้ออกไปเยี่ยมเยือนคนไข้ถึงบ้าน
ระหว่างขากลับ ขณะที่ยืนอยู่บนลานบ้านหลังนั้น ต่างนึกสนุก จึงชวนกันกระโดดลงมาแทนที่จะเดินลงมาตามปกติ
ซึ่งลานนั้นมีความสูงเหนือพื้นดินประมาณสี่ฟุต
หมอคนแรกโดด คนที่สองโดดตามมาอย่างเรียบร้อยปลอดภัย
ทั้งสองต่างมุ่งหน้าที่จะเดินต่อไป ครั้นได้หมอคนที่สามโดดลงมาเสียงดังตุ้บ เพื่อนทั้งสองรีบหันกลับไปดูด้วยความตกใจ
แล้วถามว่า “โดดลงมาดังแรงเลยนะ เป็นอะไรหรือเปล่า?” แต่ได้รับคำตอบกลับมาว่า
“ไม่เป็นอะไรมาก?” และเพื่อนสังเกตเห็นหมอคนที่สามยืนอยู่ในลักษณะเอนพิงลานอยู่
ทั้งสามจึงชวนกันเดินทางกลับบ้าน
ขณะอยู่ในรถที่เพื่อนขับมาส่ง หมอคนที่สามแสดงอาการไม่สบาย เมื่อมาถึงบ้าน ก็เกิดอาการเจ็บท้องอย่างรุนแรง
และอาเจียนออกมาจนหมดท้อง จึงถูกนำส่งตัวไปยังโรงพยาบาล ซึ่งอยู่ได้อีกเก้าวัน หมอคนนั้นก็เสียชีวิต
ด้วยสาเหตุที่เรียกว่า “การอักเสบของลำไส้เล็กส่วนต้นอย่างรุนแรง (duodenitis)” (แปลผิดต้องขออภัยท่านผู้รู้ทั้งหลายด้วยนะครับ)
เนื่องจากผู้ตายได้ทำประกันภัยอุบัติเหตุส่วนบุคคลเอาไว้
ซึ่งระบุความคุ้มครองถึงการเสียชีวิต เนื่องจากอุบัติเหตุที่เกิดขึ้นจากปัจจัยภายนอก
อย่างฉับพลัน รุนแรง และมองเห็นได้อย่างชัดเจน (external, violent and accidental
means with visible signs) ภรรยาของผู้ตายในฐานะผู้รับประโยชน์
จึงเรียกร้องค่าสินไหมทดแทนจากบริษัทประกันภัย สำหรับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนี้ แต่ได้รับการปฏิเสธกลับมาว่า
ผู้เอาประกันภัยรายนี้มิได้เสียชีวิตจากอุบัติเหตุตามข้อตกลงคุ้มครองดังที่กำหนดไว้ในในกรมธรรม์ประกันภัยฉบับนี้
ภรรยาผู้รับประโยชน์จึงนำคดีขึ้นสู่ศาล
คุณเห็นว่า เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนี้น่าจะเป็นอุบัติเหตุหรือไม่
อย่างไรครับ?
แล้วเราค่อยมาวิเคราะห์ผลทางคดีกันคราวหน้า
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น